آموزشگاه زبان

۲ مطلب در مهر ۱۳۹۷ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

به درس چهارم از مجموعه آموزش زبان ترکی استانبولی برای نوآموزان خوش آمدید. در درس قبل با نحوه ساختن عبارت “من هستم” در زبان ترکی آشنا شدیم. در این درس میخواهیم با همین ساختار برای بقیه ضمایر شخصی هم آشنا شویم.

مرور اطلاعات قبلی

در درس قبل یاد گرفتیم که برای ساختن عبارت ها با “هستم” در زبان ترکی از پسوندها استفاده می شود. نحوه استفاده از این پسوندها بسته به اینکه آخرین صرف صدادار یک اسم یا صفت چه بود می توانست متفاوت باشد. در درس قبل با نحوه ساختن عبارت “من هستم” برای حالات متفاوت هم آشنا شدیم. حال میخواهیم با پسوندهای صرف “هستم” برای ضمایر دیگر آشنا شویم.

جدول صرف برای ضمایر مفرد

جدول زیر ضمایر مفرد در زبان ترکی را به همراه پسوندهای صرف آنها نشان میدهد:

آخرین حرف صدادار  a/ı e/i o/u ö/ü
Ben

-[y]ım

-[y]im

-[y]um

-[y]üm

Sen

-sın

-sin

-sun

-sün

O

 –

نکته 1: با توجه به اینکه پسوندهای ضمیر Sen همگی با حروف بی صدا شروع می شوند، این پسوندها دیگر نیازی به “y” ندارند.

نکته 2: برای سوم شخص مفرد نیازی به اضافه کردن هیچ پسوندی نیست. در واقع خود واژه بدون پسوند، حالت صرف شده برای سوم شخص مفرد را ایجاد می کند.

حال به مثال های زیر توجه کند (از درس قبل با چهار واژه صرف شده doktor،güzel،  baba و kötü آشنا هستیم):

ترکی فارسی ترکی فارسی
Ben doktorum من یک دکتر هستم Ben güzelim من زیبا هستم
Sen doktorsun تو یک دکتر هستی Sen güzelsin تو زیبا هستی
O doktor او یک دکتر است O güzel او زیبا است
ترکی فارسی ترکی فارسی
Ben babayım من یک پدر هستم Ben kötüyüm من بد هستم
Sen babasın تو یک پدر هستیی Sen kötüsün تو بد هستی
O baba او یک پدر است O kötü او بد است

جدول صرف برای ضمایر جمع

حال با پسوندهای صرف برای ضمایر جمع در زبان ترکی آشنا می شویم:

آخرین حرف صدادار  a/ı e/i o/u ö/ü
Biz

-[y]ız

[y]iz -[y]uz

-[y]üz

Siz

-sınız

-siniz -sunuz

-sünüz

Onlar

-lar

-ler -lar

-ler

نکته 1: در صورتی که به جدول بالا دقت کنید شباهت هایی بین حالات مفرد و جمع برای دو ضمیر Biz و Siz خواهید دید. در واقع حالات صرف برای حالت مفرد و جمع این دو ضمیر بسیار به هم شبیه هستند. این موضوع یاد گرفتن حالات صرف ترکی را بسیار ساده می کند.

نکته 2: برای ضمیر Biz (اول شخص جمع) هم مانند شکل مفرد آن باید در صورتی که واژه به حرف صدادار ختم می شد از حرف “y” استفاده کرد.

حال مثال های بالا را برای حالت های جمع صرف میکنیم:

ترکی فارسی ترکی فارسی
Biz doktoruz ما دکتر هستیم Biz güzeliz ما زیبا هستیم
Siz doktorsunuz شما دکتر هستید Siz güzelsiniz شما زیبا هستید
Onlar doktorlar آنها دکتر هستند Onlar güzeller آنها زیبا هستند
ترکی فارسی ترکی فارسی
iz babayız ما پدر هستیم Biz kötüyüz ما بد هستیم
Siz babasınız شما پدر هستید Siz kötüsünüz شما بد هستید
Onlar babalar آنها پدر هستند Onlar kötüler آنها بد هستند

با یادگیری پسوندهای صرف در این درس، شما دید کلی ای در مورد ساختار زبان ترکی به دست آوردید. نحوه اضافه شدن پسوندها در این زبان، در بخش های مختلف گرامری تکرار می شود. این موضوع به نوعی پایه دستور زبان ترکی است.

  • هانیه اکبرپور
  • ۰
  • ۰

به درس سوم از مجموعه آموزش زبان ترکی استانبولی برای نوآموزان خوش آمدید.در این درس میخواهیم کمی با نحوه گفتم عبارت “من هستم” در زبان ترکی آشنا شویم.

فعل بودن در زبان ترکی

همانطور که قبلا گفتیم استفاده از پسوندها در زبان ترکی نسبتا گسترده است. در زبان ترکی فعل “بودن” به شکلی که در فارسی استفاده می شود، کاربری ندارد. برای ساختن جملات با “بودن” در ترکی معمولا از پسوندها استفاده می شود.

البته این موضوع زیاد برای فارسی زبانان عجیب نیست، چون ما هم در زبان محاوره ای به جای استفاده از شکل صرف شده “بودن” از پسوند استفاده می کنیم. مثلا به جای “من دکتر هستم.” می گوییم “من دکترم.” در اینجا پسوند “م” همان کار فعل “بودن” را انجام می دهد.

برای ساختن جمله “من دکترم.” در زبان ترکی کافیست به واژه doktor (دکتر) پسوند um را اضافه کنیم. پس جمله “من دکترم” می شود:

Ben doktorum (من دکتر هستم./من دکترم.)

تفاوت در پسوندهای صرف

پسوند um که در مثال بالا به آن اشاره کردیم همیشه ثابت نیست. بسته به اینکه آخرین حرف صدادار کلمه چیست، این پسوندها میتوانند تا مقدار کمی تغییر کنند. تشخیص این موضوع شاید در ابتدا کمی سخت به نظر برسد، اما با کمی تمرین به علت هارمونی بین کلمات و پسوندها، به سادگی و به طور ناخودآگاه آنها را یاد خواهید گرفت. جدول زیر حالت های مختلف پسوندهای صرف را نشان میدهد، در ادامه در مورد آنها بیشتر توضیح میدهیم:

آخرین حرف صدادار  a/ı e/i o/u ö/ü
Ben

-[y]ım

-[y]im

-[y]um

-[y]üm

حال سعی می کنیم با استفاده از جدول بالا، جملات ساده ای با کلمات و صفات متفاوت بسازیم. ابتدا به مثال قبلی نگاهی دیگر می اندازیم:

Ben doktorum (من دکترم.)

چون در واژه doktor آخرین حرف صدادار حرف o است، از پسوند um استفاده کردیم. حال مثال دیگر را با یک صفت بررسی میکنیم. صفت güzel به معنای “زیبا” را در نظر میگیریم. آخرین حرف صدادار این صفت حرف e است. پس “من زیبا هستم.” می شود:

Ben güzelim (من زیبا هستم.)

شاید متوجه حرف y در پرانتز رو به روی هر پسوند هم شده باشید. این حرف در صورتی به پسوند اضافه می شود که کلمه به حرف صدادار ختم شود؛ مثلا واژه baba (به معنای پدر یا بابا) را در نظر بگیرید، آخرین حرف صدادار این واژه حرف a است، پس “من بابا هستم” در ترکی می شود:

Ben babayım (من پدر هستم.)

y به این دلیل به واژه اضافه شده که ادا کردن دو حرف صدادار پشت سرهم را ساده تر کند. مثال بعدی ما هم از همین قاعده تبعیت می کند. صفت kötü به معنای بد را در نظر میگیریم. اخرین حرف صدادار این واژه ü است و البته اخرین حرف واژه هم صدادار است، پس “من بد هستم.” در ترکی می شود:

Ben kötüyüm (من بد هستم.)

در درس بعدی حالت های دیگر صرف بودن را برای بقیه ضمایر شخصی یاد میگیریم.

  • هانیه اکبرپور