زمان حال کامل در زبان ترکی استانبولی

زمان حال کامل یا ماضی نقلی، برای بیان کارهایی است که در گذشته شروع شده و تا کنون خود عمل یا آثار آن باقی مانده است، مثلا رفته‌ام، دیده‌ام و …

در زبان ترکی استانبولی علاوه بر این کاربرد، از این زمان برای بیان نقل قول، بیان روایت و داستانی که از کسی شنیده‌ایم (ولی با چشم خود ندیده‌ایم) و روایت‌های تاریخی و داستانی استفاده می‌شود.

در زبان ترکی دو نوع گذشته ساده داریم:

• گذشته ساده عادی که در مشابه زمان گذشته در فارسی را دارد و زمانی به کار می‌رود که بخواهیم از اتفاقی که در گذشته افتاده و ما از وقوع آن اطمینان داریم صحبت کنیم؛
• گذشته ساده نقلی که زمانی به کار می‌رود که بخواهیم از وقایعی که از واقع شدن‌شان اطمینان نداریم صحبت کنیم و تنها می‌خواهیم نقل قول کنیم. این زمان در فارسی و انگلیسی معادل ندارند و در ترجمه مانند زمان گذشته ساده ترجمه می‌شوند.

فرض کنید از یکی از دوستان‌تان پرسیدید که تابستان کجا مسافرت رفته و او به شما می‌گوید که به ترکیه رفته است. حالا اگر کسی از شما بپرسد دوستتان به کجا سفر کرده شما باید از زمان گذشته ساده نقلی استفاده کنید و بگویید « Arkadaşım Türkiyeye gitmiş»، چون شما تنها شنیده‌اید و از این موضوع اطمینان ندارید.

پسوند مخصوص ساخت این زمان mış/miş/muş/müş است که به بن فعل متصل می‌شود. بن فعل با حذف کردن پسوندهای mak/mek از مصدر فعل حاصل می‌شود، برای مثال بن فعل yazmak می‌شود yaz.

چهار حالت مثبت، منفی، سوالی مثبت و سوالی منفی، هر کدام پسوند خاص خود را دارند.

حالت مثبت

در این حالت، بر اساس آخرین حرف صدادار بن فعل، یکی از پسوندهای mış/miş/muş/müş را به بن وصل می‌کنیم. مثال:

Onlar gitmişler (آنها رفتند)

در جدول زیر می‌توانید حالت‌های مختلف این زمان را مطابق اصل تطابق آوایی ببینید:

ö/ü	o/u	e/i	a/ı	آخرین حرف صدادار بن فعل
-müşüm	-muşum	-mişim	-mışım	ben
-müşsün	-muşsun	-mişsin	-mışsın	sen
-müş	-muş	-miş	-mış	O
-müşüz	-muşuz	-mişiz	-mışız	Biz
-müşsünüz	-muşsunuz	-mişsiniz	-mışsınız	Siz
-müşler	-muşlar	-mişler	-mışlar	onlar

حالت منفی

پسوند منفی‌ساز زمان گذشته ma/me است. بر اساس اصل تطابق آوایی، یکی از این پسوندها به انتهای بن فعل متصل می‌شود. بعد از آن، یکی از پسوندهای mış/miş را به فعل اضافه می‌کنیم. در واقع می‌توان گفت به بن افعال یکی از دو پسوندهای mamış/memiş متصل می‌شود. در آخر هم شناسه اضافه می‌شود. مثال:

Onlar gitmemişler (آنها نرفتند)

در جدول زیر می‌توانید حالت‌های مختلف این زمان را مطابق اصل تطابق آوایی ببینید:

e/i/ö/ü	a/ı/o/u	آخرین حرف صدادار بن فعل
-memişim	-mamışım	Ben
-memişsin	-mamışsın	Sen
-memiş	-mamış	O
-memişiz	-mamışız	Biz
-memişsiniz	-mamışsınız	Siz
-memişler	-mamışlar	Onlar

سوالی مثبت

برای سوالی کردن فعل مثبت در زمان گذشته، کافی است فعل را بعد از پسوندهای mış/miş/muş/müş یکی از پسوندهای mı/mi/mu/mü را بعد از فعل گذشته بیاوریم. این پسوندها به فعل نمی‌چسبند و با فاصله در ادامه آن می‌آیند. Onlar استثنا است و تنها یکی از پسوندها mı/mi بعد از آن اضافه می‌شود. برای اول شخص مفرد و اول شخص جمع، برای اینکه دو حرف صدادار پشت سر هم نیایند y میانجی بین پسوند و فعل قرار می‌گیرد. مثال:

?Onlar gitmişler mi (آیا رفتند؟)

در جدول زیر می‌توانید حالت‌های مختلف این زمان را مطابق اصل تطابق آوایی ببینید:

ö/ü	o/u	e/i	a/ı	آخرین حرف صدادار بن فعل
-müş müyüm	-muş muyum	-miş miyim	-mış mıyım	ben
-müş müsün	-muş musun	-miş misin	-mış mısın	sen
-müş mü	-muş mu	-miş mi	-mış mı	O
-müş müyüz	-muş muyuz	-miş miyiz	-mış mıyız	Biz
-müş müsünüz	-muş musunuz	-miş misiniz	-mış mısınız	Siz
-müşler mi	-muşlar mı	-mişler mi	-mışlar mı	onlar

سوالی منفی

برای سوال منفی ساختن تنها کافی است که یکی از پسوندهای mı/mi را بعد از فعل با فاصله قرار دهیم. Onlar استثنا است و تنها یکی از پسوندها mı/mi بعد از آن اضافه می‌شود. برای اول شخص مفرد و اول شخص جمع، برای اینکه دو حرف صدادار پشت سر هم نیایند y میانجی بین پسوند و فعل قرار می‌گیرد. مثال:

?Onlar gitmemişler mi (آنها نرفتند؟)

در جدول زیر می‌توانید حالت‌های مختلف این زمان را مطابق اصل تطابق آوایی ببینید:

e/i/ö/ü	a/ı/o/u	آخرین حرف صدادار بن فعل
-memiş miyim	-mamış mıyım	Ben
-memiş misin	-mamış mısın	Sen
-memiş mi	-mamış mı	O
-memiş miyiz	-mamış mıyız	Biz
-memiş misiniz	-mamış mısınız	Siz
-memişler mi	-mamışlar mı	Onlar

گذشته کامل فعل بودن

در حالت مثبت، زمان گذشته ساده فعل بودن به دو صورت ساخته می‌شود: حالت رسمی و قدیمی و حالت امروزی و غیررسمی

حالت قدیمی و رسمی

ما … بوده‌ایم	Biz … imişiz	من … بوده‌ام	Ben … imişim
شما … بوده‌اید	Siz … imişsiniz	تو … بوده‌ای	Sen … imişsin
آنها … بوده‌اند	Onlar … imişler	او … بوده است	O … imiş

حالت امروزی و غیررسمی

ما … بوده‌ایم	Biz (y) -mişiz/-mışız/-muşuz/-müşüz	من … بوده‌ام	Ben (y) -mişim/-mışım/-muşum/-müşüm
شما … بوده‌اید	Siz (y) -mişsiniz/-mışsınız/-muşsunuz/-müşsünüz	تو … بوده‌ای	Sen (y) -mişsin/-mışsın/-muşsun/-müşsün
آنها … بوده‌اند	Onlar (y) -mişler/-mışlar/-muşlar/-müşler	او … بوده است	O (y) -miş/-mış/-muş/-müş

توجه: اگر دو حرف صدادار کنار هم قرار گرفتند، باید y میانجی بین پسوند و بن فعل قرار دهید.

حالت منفی

ما … نبوده‌ایم	Biz … değilmişiz	من … نبوده‌ام	Ben … değilmişim
شما … نبوده‌اید	Siz … değilmişsiniz	تو … نبوده‌ای	Sen … değilmişsin
آنها … نبوده‌اند	Onlar … değilmişler	او … نبوده است	O … değilmiş

حالت سوالی مثبت

ما … بوده‌ایم؟	Biz … miymişiz/mıymışız/muymuşuz/müymüşüz	من … بوده‌ام؟	Ben … miymişim/mıymışım/muymuşum/müymüşüm
شما … بوده‌اید؟	Siz … miymişsiniz/mıymışsınız/muymuşsunuz/müymüşsünüz	تو … بوده‌ای؟	Sen … miymişsin/mıymışsın/muymuşsun/müymüşsün
آنها … بوده‌اند؟	Onlar … miymişler/mıymışlar/muymuşlar/müymüşler	او … بوده است؟	O … miymiş/mıymış/muymuş/müymüş

نکته: برای حالت منفی سوالی، کافی است değil را قبل از فعل بیاورید.

 

 

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.

فعل وجهی "توانستن"

در زبان ترکی استانبولی، وجه توانستن با پسوندهای abil/ebil درست می‌شود. با توجه به آخرین حرف صدادار بن فعل، یکی از پسوندها  را انتخاب می‌کنیم. این وجه در هر زمانی می‌تواند به کار رود اما معمولا در زمان حال ساده ساخته می‌شود.

حالت مثبت

برای ساختن وجه توانستن در حالت مثبت ابتدا بن فعل را می‌نویسیم. بعد با توجه به آخرین حرف صدادار بن فعل، یکی از پسوندهای توانستن را انتخاب می‌کنیم. اگر آخرین حرف صدادار بن a/ı/o/u بود abil– و اگر e/i/ö/ü بود ebil– را می‌نویسیم. اگر دو حرف صدادار کنار هم قرار گرفتند، یک y میانجی بینشان قرار می‌دهیم. بعد از آن هم پسوند زمان و شناسه را اضافه می‌کنیم.

مثال:

Sen yazabilirsin (تو می‌توانی بنویسی)

در جدول زیر می‌توانید مثال‌هایی برای هر شخص ببینید:

من می‌توانم بنویسم	Ben yazabilirim
تو می‌توانی بشنوی	Sen duyabilirsin
او می‌تواند بخواند	O okuyabilir
ما می‌توانیم شنا کنیم	Biz yüzebiliriz
شما می‌توانید نگاه کنید	Siz izleyebilirsiniz
آنها می‌توانند بیایند	Onlar gelebilirler

حالت منفی

برای ساختن حالت منفی وجه توانستن یکی از حروف a/e را قبل از پسوندهای منفی کننده ma/me قرار می‌دهیم و آن را به بن فعل می‌چسبانیم. انتخاب بین از این پسوندها به آخرین حرف صدادار بن فعل بستگی دارد. اگر آخرین حرف صدادار یکی از حروف a/ı/o/u بود ama– و اگر e/i/ö/ü بود eme– را می‌نویسیم. اگر بن فعل با حرف صدادار تمام می‌شد، برای جلوگیری از پشت سرهم آمدن دو حرف صدادار، یک y میانجی بین پسوند و بن قرار می‌دهیم. در آخر هم پسوند زمان و شناسه را به بن فعل اضافه می‌کنیم.

مثال:

Sen yazamazsin (تو نمی‌توانی بنویسی)

در جدول زیر می‌توانید مثال‌هایی برای هر شخص ببینید:

من نمی‌توانم بنویسم	Ben yazamam
تو نمی‌توانی بشنوی	Sen duyamazsın
او نمی‌تواند بخواند	O okuyamaz
ما نمی‌توانیم شنا کنیم	Biz yüzemeyiz
شما نمی‌توانید نگاه کنید	Siz izleyemezsiniz
آنها نمی‌توانند بیایند	Onlar gelemezler

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.

افعال گذرا و ناگذر

افعال گذرا و ناگذر در زبان ترکی استانبولی

فعل گذرا فعلی است که علاوه بر فاعل به مفعول نیاز داشته باشد، مثلا خوردن؛ فعل ناگذر فعلی است که تنها به فاعل نیاز دارد، مانند آمدن. در زبان ترکی می‌توان با اضافه کردن میانوند t به افعال ناگذر آنها را تبدیل به افعال گذرا کنیم، به مثال‌ها توجه کنید:

Anlamak (فهمیدن)

Anlatmak (فهماندن)

başlamak (شروع شدن)

Başlatmak (شروع کردن)

بعضی از افعال هم با اضافه شدن یکی از پسوندهای dir/-dır/-dur/-dür/-tir/-tır/-tur/-tür به بن فعل از ناگذر به گذرا تبدیل می‌شوند، مثلا:

Açmak (باز کردن)

Açtırmak (باز شدن توسط کسی)

Kanmak(قول خوردن)

Kandırmak(گول زدن)

پسوندهای -ir/-ır/-ur/-ür/-er/-ar نیز بعضی از افعال را از ناگذر به گذرا تبدیل می‌کنند، مثلا:

Içmek (نوشیدن)

Içirmek (نوشاندن)

Düşmek (افتادن)

Düşürmek (انداختن)

برخی از افعال هم حالت گذرا و ناگذرشان با هم متفاوت است و استثنا محسوب می‌شوند، مثلا:

Gelmek (آمدن)

Getirmek (آوردن)

Gitmek (رفتن)

Götürmek (بردن)

برخی از افعال با اضافه شدن پسوندهای -it/-ıt/-ut/-üt به بن فعل از ناگذر به گذرا تبدیل می‌شود، مثلا:

Korkmak (ترسیدن)

Korkutmak (ترساندن)

 

نکته

بعضی از افعال وقتی از حالت ناگذر به گذرا تبدیل می‌شوند معنایشان کلا عوض می‌شود، مثلا:

Kaçmak (فرار کردن)

Kaçırmak (از دست دادن)

Almak (گرفتن، خریدن)

Aldırmak (اهمیت دادن)

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.

رنگ ها در زبان ترکی

به درس 10 از مجموعه آموزش زبان ترکی استانبولی برای نوآموزان خوش آمدید. در این درس قصد داریم نام رنگ های اصلی در زبان ترکی را یاد بگیریم.

رنگ ها به زبان ترکی

در جدول زیر میتوانید اصلی ترین رنگ ها در زبان ترکی را به همراه

فارسی	ترکی
سفید

Beyaz
طوسی

Gri
فیروزه ای

Türküaz
آبی

Mavi
آبی تیره

Lacivert
سبز

Yeşil
زرد

Sarı
نارنجی

Turuncu
قرمز

Kırmızı
صورتی

Pembe
بنفش

Mor
قهوه ای

Kahverengi
سیاه

Siyah

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24مراجه کنید

جملات سوالی بله و خیر در زبان ترکی

به درس 7 از مجموعه آموزش زبان ترکی استانبولی برای نوآموزان خوش آمدید. در این درس می خواهیم با نحوه ساخت سوالات بله/خیر در زبان ترکی آشنا شویم. در درسهای قبلی با نحوه ساختن عبارت “من هستم” و منفی کردن آن آشنا شدید. در این درس میخواهیم با استفاده از همان عبارت های درس قبل سوالات ساده بله/خیر بسازیم.

ساختن جملات سوالی در زبان ترکی

ساختن جملات سوالی بله /خیر در ترکی هم احتمالا با زبانهایی که تا به حال یاد گرفته اید متفاوت است. برای ساختن یک جمله سوالی در زبان ترکی از یک واژه سوالی ساز استفاده می شود (مشابه واژه منفی ساز که در درس 5 یاد گرفتید) در اینجا هم فقط واژه سوالی ساز صرف می شود و اسم و صفت در جمله دیگر پسوندی نمی گیرد.

واژه سوالی ساز در ترکی، واژه mi است (که البته در شکل صرف شده ممکن است گاهی کاملا تغییر کند).  واژه سوالی ساز mi

با واژه منفی ساز değil یک تفاوت دیگر هم دارد و آن صرف متفاوت واژه با توجه به حرف صدادار آخر واژه ایست که ان را منفی میکند. پس استفاده از mi کمی سختر از değil است.

جدول زیر نحوه صرف mi برای حالت های مختلف برای ضمایر شخصی را نشان میدهد:

آخرین حرف صدادار	a/ı	e/i	o/u	ö/ü
Ben	mıyım	miyim	muyum	müyüm
Sen	mısın	misin	musun	müsün
O	mı	mi	mu	mü
Biz	mıyız	miyiz	muyuz	müyüz
Siz	mısınız	misiniz	musunuz	müsünüz
Onlar	mı	mi	mu	mü

همانطور که میبینید واژه mi ممکن است در برخی از حالت ها کاملا تغییر کند. گرچه نوع صرف این واژه با حالت های صرف اسامی شباهت های زیادی دارد پس یاد گرفتن آن خیلی سخت نیست. در جدول زیر دو مثال متفاوت را برای ضمایر شخصی متفاوت سوالی می کنیم:

ترکی	فارسی	ترکی	فارسی
Ben doktor muyum?	آیا من دکتر هستم؟	Ben güzel miyim?	آیا من زیبا هستم؟
Sen doktor musun?	آیا تو دکتر هستی؟	Sen güzel misin?	آیا تو زیبا هستی؟
O doktor mu?	آیا او دکتر است؟	O güzel mi?	آیا او زیبا است؟
Biz doktor muyuz?	آیا ما دکتر هستیم؟	Biz güzel miyiz?	آیا ما زیبا هستیم؟
Siz doktor musunuz?	آیا شما دکتر هستید؟	Siz güzel misiniz?	آیا شما زیبا هستید؟
Onlar doktor mu?	آیا آنها دکتر هستند؟	Onlar güzel mi?	آیا آنها زیبا هستند؟

با سایت شهر24 دیده شوید

منفی کردن جملات ساده در زبان ترکی

به درس پنجم از مجموعه آموزش زبان ترکی برای نوآموزان خوش آمدید. در این درس می خواهیم با نحوه منفی کردن جملات ساده ای که در درس قبل یاد گرفتیم آشنا شویم.

در ترکی جملات چطور منفی می شوند؟

ساختار منفی شدن جملات در ترکی احتمالا با تمام زبان هایی که قبلا با آنها آشنا شده بودید متفاوت است اما در عین حال بسیار ساده است. توجه داشته باشید که در این درس نمی خواهیم در مورد منفی کردن همه جملات صحبت کنیم، بلکه تنها جملات مسندی که در درس قبل یاد گرفتیم را منفی می کنیم.

برای منفی کردن جملات با “هستم” از واژه منفی ساز değil در زبان ترکی استفاده می شود. این واژه پس از اسم می آید و در صورت وجود آن به جای صرف کردن اسم ما değil را صرف می کنیم (پسوندها به جای اسم به değil اضافه می شوند)

این یعنی در جملات منفی به طور کلی اسم یا صفت صرف نمی شوند بلکه فقط واژه منفی ساز صرف می شود. جدول زیر نحوه صرف değil را برای ضمایر متفاوت نشان می دهد:

ضمیر شخصی	واژه منفی ساز
Ben	değilim
Sen	değilsin
O	değil
Biz	değiliz
Siz	değilsiniz
Onlar	değiller

پسوندهای صرف değil کاملا مشابه پسوندهای صرف اسامی است، پس یادگرفتن حالات محتلف صرف آن بسیار ساده است.

همانطور که در جدول بالا مشخص است değil با توجه حرف صدادار آخر هیچ تغییری نمی کند و برای هر ضمیر شخصی تنها یک شکل دارد.  به مثال های زیر توجه کنید:

ترکی	فارسی	ترکی	فارسی
en doktor değilim	من دکتر نیستم.	Ben güzel değilim	من زیبا نیستم.
Sen doktor değilsin	تو دکتر نیستی.	Sen güzel değilsin	تو زیبا نیستی.
O doktor değil	او دکتر نیست.	O güzel değil	او زیبا نیست.
Biz doktor değiliz	ما دکتر نیستیم.	Biz güzel değiliz	ما زیبا نیستیم.
Siz doktor değilsiniz	شما دکتر نیستید.	Siz güzel değilsiniz	شما زیبا نیستید.
Onlar doktor değiller	آنها دکتر نیستند.	Onlar güzel değiller	آنها زیبا نیستند.

همانطور که گفته شد، واژه منفی ساز değil با توجه به اسم تغییری نمی کند، پس برای هر دو مثال بالا به یک صورت صرف شده. همچنین توجه داشته باشید که اسم و صفت بالا دیگر صرف نشده اند و در تمام حالات به صورت پایه نوشته شده اند.

صرف فعل بودن در زبان ترکی

به درس چهارم از مجموعه آموزش زبان ترکی استانبولی برای نوآموزان خوش آمدید. در درس قبل با نحوه ساختن عبارت “من هستم” در زبان ترکی آشنا شدیم. در این درس میخواهیم با همین ساختار برای بقیه ضمایر شخصی هم آشنا شویم.

مرور اطلاعات قبلی

در درس قبل یاد گرفتیم که برای ساختن عبارت ها با “هستم” در زبان ترکی از پسوندها استفاده می شود. نحوه استفاده از این پسوندها بسته به اینکه آخرین صرف صدادار یک اسم یا صفت چه بود می توانست متفاوت باشد. در درس قبل با نحوه ساختن عبارت “من هستم” برای حالات متفاوت هم آشنا شدیم. حال میخواهیم با پسوندهای صرف “هستم” برای ضمایر دیگر آشنا شویم.

جدول صرف برای ضمایر مفرد

جدول زیر ضمایر مفرد در زبان ترکی را به همراه پسوندهای صرف آنها نشان میدهد:

آخرین حرف صدادار	a/ı	e/i	o/u	ö/ü
Ben	-[y]ım	-[y]im	-[y]um	-[y]üm
Sen	-sın	-sin	-sun	-sün
O	–	–	–	–

نکته 1: با توجه به اینکه پسوندهای ضمیر Sen همگی با حروف بی صدا شروع می شوند، این پسوندها دیگر نیازی به “y” ندارند.

نکته 2: برای سوم شخص مفرد نیازی به اضافه کردن هیچ پسوندی نیست. در واقع خود واژه بدون پسوند، حالت صرف شده برای سوم شخص مفرد را ایجاد می کند.

حال به مثال های زیر توجه کند (از درس قبل با چهار واژه صرف شده doktor،güzel،  baba و kötü آشنا هستیم):

ترکی	فارسی	ترکی	فارسی
Ben doktorum	من یک دکتر هستم	Ben güzelim	من زیبا هستم
Sen doktorsun	تو یک دکتر هستی	Sen güzelsin	تو زیبا هستی
O doktor	او یک دکتر است	O güzel	او زیبا است
ترکی	فارسی	ترکی	فارسی
Ben babayım	من یک پدر هستم	Ben kötüyüm	من بد هستم
Sen babasın	تو یک پدر هستیی	Sen kötüsün	تو بد هستی
O baba	او یک پدر است	O kötü	او بد است

جدول صرف برای ضمایر جمع

حال با پسوندهای صرف برای ضمایر جمع در زبان ترکی آشنا می شویم:

آخرین حرف صدادار	a/ı	e/i	o/u	ö/ü
Biz	-[y]ız	[y]iz	-[y]uz	-[y]üz
Siz	-sınız	-siniz	-sunuz	-sünüz
Onlar	-lar	-ler	-lar	-ler

نکته 1: در صورتی که به جدول بالا دقت کنید شباهت هایی بین حالات مفرد و جمع برای دو ضمیر Biz و Siz خواهید دید. در واقع حالات صرف برای حالت مفرد و جمع این دو ضمیر بسیار به هم شبیه هستند. این موضوع یاد گرفتن حالات صرف ترکی را بسیار ساده می کند.

نکته 2: برای ضمیر Biz (اول شخص جمع) هم مانند شکل مفرد آن باید در صورتی که واژه به حرف صدادار ختم می شد از حرف “y” استفاده کرد.

حال مثال های بالا را برای حالت های جمع صرف میکنیم:

ترکی	فارسی	ترکی	فارسی
Biz doktoruz	ما دکتر هستیم	Biz güzeliz	ما زیبا هستیم
Siz doktorsunuz	شما دکتر هستید	Siz güzelsiniz	شما زیبا هستید
Onlar doktorlar	آنها دکتر هستند	Onlar güzeller	آنها زیبا هستند
ترکی	فارسی	ترکی	فارسی
iz babayız	ما پدر هستیم	Biz kötüyüz	ما بد هستیم
Siz babasınız	شما پدر هستید	Siz kötüsünüz	شما بد هستید
Onlar babalar	آنها پدر هستند	Onlar kötüler	آنها بد هستند

با یادگیری پسوندهای صرف در این درس، شما دید کلی ای در مورد ساختار زبان ترکی به دست آوردید. نحوه اضافه شدن پسوندها در این زبان، در بخش های مختلف گرامری تکرار می شود. این موضوع به نوعی پایه دستور زبان ترکی است.

حالت‌های اسامی در زبان ترکی استانبولی

در این سری از آموزش زبان به موضوع حالت‌های اسامی در زبان ترکی استانبولی اشاره می کنیم در زبان ترکی استانبولی، یک اسم می‌تواند شش حالت کلی داشته باشد. در زبان فارسی این حالت‌ها معمولا با حروف اضافه نمایش داده می‌شوند (مثلا مفعول با حرف اضافه را مشخص می‌شود). از جمله زبان‌هایی که اسامی حالت‌های مختلف به خود می‌گیرند زبان ترکی، روسی، آلمانی، فنلاندی و … است. زبان ترکی تنها شش حالت دارد ولی برخی زبان‌ها مانند فنلاندی 15 حالت و مجارستانی 18 حالت دارند! این حالت‌ها با پسوند به وجود می‌آیند. در جدول زیر با حالت‌ها و پسوندهای زبان ترکی آشنا می‌شوید:

جمع	مفرد	نقش در جمله	حالت
Ler-	–	فاعل	اسمی
Leri-	-(y)i	مفعول مستقیم	مفعولی
Lerin-	-(n)in	مضاف الیه	ملکی
Lere-	-(y)e	مفعول غیرمستقیم	مفعولی
Lerde-	-de	قید مکان	مکانی
Lerden-	-den	متمم	مفعول به

حالت اسمی

اگر اسم در نقش فاعل جمله آمده باشد، آنگاه اسم در حالت اسمی ظاهر می‌شود، مثلا:

.Öğretmen onları gördü (معلم آنها را دید.)

.Kedi uyuyor (گربه خوابیده است)

در نقش خطابی نیز اسامی حالت اسمی به خود می‌گیرند (در برخی زبان‌ها مثل لهستانی، این حالت، پسوند خاص خود را دارد)، مثلا:

!Günaydın, anne (صبح بخیر، مامان!)

در زبان ترکی حرف تعریف معین و نامعین وجود ندارد. یکی از حالت‌هایی که می‌توان فهمید اسم معین است یا نامعین، نقش مفعول مستقیم است. اگر این واژه در جمله در حالت اسمی ظاهر شود، نامعین و اگر در حالت مفعولی مستقیم ظاهر شود معین است، به مثال‌ها توجه کنید:

.Kerem kitap aldı (کرم کتاب (نکره) خرید)

.Kerem kitabı aldı (کرم آن کتاب (معرفه) را خرید)

حالت مفعولی مستقیم

پسوند حالت مفعولی مستقیم i- است. اسامی در نقش مفعول مستقیم این پسوند را به خود می‌گیرند. از مهم‌ترین کاربردهای این حالت، معرفه کردن اسامی در زبان ترکی است. به چند مثال توجه کنید:

.Seni seviyorum (دوستت دارم)

.Kerem kitabı aldı (کرم کتابه را خرید)

نکته

زبان ترکی سه ضمیر اشاره دارد: Bu (این)، Şu (آن) و O (آن). اگر در جمله‌ای، یکی از این ضمایر مفعول بودند، باید در حالت مفعولی ظاهر شوند، یعنی:

Bunu aldım. (Bu + (n)u)

(آن را خریدم)

ضمایر اشاره در حالت‌ها مفعولی مستقیم و مفعولی غیر مستقیم

حالت مفعولی غیرمستقیم	حالت مفعولی مستقیم
Burada	Bunu
şurada	Şunu
orada	Onu

توجه

ضمیر اشاره Şu نه دور است و نه نزدیک. چیزی بین این دو ضمیر اشاره است.

حالت اضافی (مضاف و مضاف الیه)

حالت اضافی عمدتا رابطه بین مالک و شی متعلق به او را نشان می‌دهد مثلا Onun kitabı یعنی کتاب او. (n)In و (n)in پسوندهای این حالت هستند. اگر حرف آخر واژه صدادار باشد، چون دو حرف صدادار نمی‌توانند پشت سر هم بیایند، حرف n میانجی بینشان قرار می‌گیرد، مثلا Leyla’nın kitabı یعنی کتاب لیلا.

حالت مفعولی غیرمستقیم

برخی افعال علاوه بر مفعول مستقیم، به مفعول غیرمستقیم نیاز دارند، مانند فعل دادن (چیزی را به کسی دادن). به جمله زیر نگاه کنید:

.Mehmet’e oyuncak ver (عروسک را به محمد بده)

در مثال بالا عروسک مفعول مستقیم و محمد مفعول غیرمستقیم است.

علامت ’ فقط به خاطر این به کار رفته است که Mehmet اسم خاص است.

پسوند حالت مفعولی غیرمستقیم، نقش حرف اضافه «به» را نیز ایفا می‌کند، مثلا Eve می‌شود «به خانه».

.Eve gidiyorum (به خانه می‌روم.)

حالت مکانی

این حالت معادل حرف اضافه «در» در زبان فارسی است. پسوند de/da نشاندهنده این حالت است، مثلا:

.Evde ders çalışıyorum (در خانه درس می‌خوانم.)

.4’te kafede olurum (در ساعت 4 در کافه خواهم بود.)

حالت مفعول به

حال مفعول به در فارسی با حرف اضافه «از» ساخته می‌شود. این حالت مفهوم جهت‌گیری را دارد و نشان می‌دهد فعل به چه جهتی اشاره دارد. این حالت در پاسخ به پرسش‌های نظیر «از کجا»، «از چی» و «از کی» به کار می‌رود، مثلا:

.Marketten geliyor (از مغازه می‌آید.)

زبان انگلیسی

زبان انگلیسی یکی از زبان‌های هندواروپایی از شاخهٔ ژرمنی است. خود شاخهٔ ژرمنی به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌شود و انگلیسی به ژرمنی غربی تعلق دارد. این زبان در انگلستان و جنوب شرقی اسکاتلند تکامل یافته‌است. از دیگر زبان‌های شاخه ژرمنی می‌توان به آلمانی، هلندی، دانمارکی، سوئدی و نروژی اشاره کرد. امروزه نزدیک به نیمی از مجموعه واژگان و دستور زبان انگلیسی از ریشهٔ ژرمنی است و نیم دیگر را وام‌واژه‌ها تشکیل می‌دهد. بیشتر این وام‌واژه‌ها از زبان‌های لاتین، فرانسوی، بخشی از یونانی و دیگر زبان‌ها وارد انگلیسی شده‌اند. زبان انگلیسی باستان شباهت بسیار زیادی به زبان آلمانی باستان داشته‌است چون انگلیسی زبان‌ها عمدتاً اقوام ژرمنی بودند که از آلمان وارد بریتانیا شدند و به نوعی زبان آلمانی را می‌توان مادر زبان انگلیسی دانست.

به دلیل تأثیر بالای نظامی، اقتصادی، علمی، سیاسی و فرهنگی بریتانیا بر جهان پس از سدهٔ هجدهم و تأثیر ایالات متحده آمریکا از سدهٔ بیستم میلادی به این سو، این زبان در سطح جهان گسترش یافته و به عنوان زبان دوم، زبان میانجی و زبان اداری در بسیاری نقاط جهان کاربرد پیدا کرده‌است.

زبان انگلیسی به عنوان زبان مادری در کشورهای انگلستان، آمریکا، کانادا، استرالیا، ایرلند، نیوزلند، آفریقای جنوبی، غنا و بسیاری کشورهای دیگر کاربرد دارد. انگلیسی امروزه از نظر تعداد گویشوَر، پس از چینی و اسپانیایی، سومین زبان جهان است.تعداد کسانی که زبان مادری‌شان انگلیسی است امروزه بیش از ۳۸۰ میلیون نفر است. انگلیسی در بسیاری از کشورها زبان میانجی است و مهم‌ترین زبان دنیا در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی، صنعت، فرهنگی و علمی در روابط بین‌الملل به‌شمار می‌آید.

 

 

 

آموزش انگلیسی:

گرامر را مطالعه نکنید

این قانون ممکن است برای خیلی از دانش آموزان ESL ناآشنا باشد، اما این یکی از مهمترین قوانین میباشد. اگر شما میخواهید که امتحانات خود را بدهید، پس گرامر را مطالعه کنید. هرچند، اگر میخواهید که در زبان انگلیسی روان شوید بایستی تلاش کنید زبان انگلیسی را بدون مطالعه گرامر یاد بگیرید.

مطالعه گرامر فقط شما را کند کرده و گیج خواهد نمود. شما هنگام ساختن جملات به جای اینکه به طور طبیعی یک جمله را همانند یک بومی بیان کنید، در مورد قوانین گرامری فکر خواهید نمود. به خاطر داشته باشید که فقط یک عده اندکی از صحبت کنندگان به زبان انگلیسی بیشتر از 20% از تمامی قوانین گرامری را میدانند. بسیاری از دانش آموزان ESL بیشتر از افراد بومی دستور زبان میدانند. با توجه به تجربیاتم میتوانم این را به جرأت بگویم. من یک بومی هستم، در ادبیات زبان انگلیسی تخصص گرفته ام و زبان انگلیسی را برای بیش از 10 سال تدریس نموده ام. با وجود این خیلی از دانش آموزانم نسبت به من جزئیات بیشتری را درباره گرامر زبان انگلیسی میدانند. من به آسانی تعریف را در ذهنم جستجو کرده و به کار میبرم، اما من آنرا در مورد آن در ذهن خود فکر نمیکنم..

من اغلب اوقات از دوستان بومی خود بعضی از سؤالات گرامری را میپرسم و فقط عده اندکی از آنها جواب صحیح را میدانند. اگرچه آنها در زبان انگلیسی روان هستند و میتوانند به راحتی بخوانند، صحبت کنند، گوش کنند و ارتباط برقرار کنند.