در زبان ترکی استانبولی، وجه توانستن با پسوندهای abil/ebil درست می‌شود. با توجه به آخرین حرف صدادار بن فعل، یکی از پسوندها را انتخاب می‌کنیم. این وجه در هر زمانی می‌تواند به کار رود اما معمولا در زمان حال ساده ساخته می‌شود.
حالت مثبت
برای ساختن وجه توانستن در حالت مثبت ابتدا بن فعل را می‌نویسیم. بعد با توجه به آخرین حرف صدادار بن فعل، یکی از پسوندهای توانستن را انتخاب می‌کنیم. اگر آخرین حرف صدادار بن a/ı/o/u بود abil– و اگر e/i/ö/ü بود ebil– را می‌نویسیم. اگر دو حرف صدادار کنار هم قرار گرفتند، یک y میانجی بینشان قرار می‌دهیم. بعد از آن هم پسوند زمان و شناسه را اضافه می‌کنیم.
مثال:
Sen yazabilirsin (تو می‌توانی بنویسی)
در جدول زیر می‌توانید مثال‌هایی برای هر شخص ببینید:
| من می‌توانم بنویسم | Ben yazabilirim |
| تو می‌توانی بشنوی | Sen duyabilirsin |
| او می‌تواند بخواند | O okuyabilir |
| ما می‌توانیم شنا کنیم | Biz yüzebiliriz |
| شما می‌توانید نگاه کنید | Siz izleyebilirsiniz |
| آنها می‌توانند بیایند | Onlar gelebilirler |
حالت منفی
برای ساختن حالت منفی وجه توانستن یکی از حروف a/e را قبل از پسوندهای منفی کننده ma/me قرار می‌دهیم و آن را به بن فعل می‌چسبانیم. انتخاب بین از این پسوندها به آخرین حرف صدادار بن فعل بستگی دارد. اگر آخرین حرف صدادار یکی از حروف a/ı/o/u بود ama– و اگر e/i/ö/ü بود eme– را می‌نویسیم. اگر بن فعل با حرف صدادار تمام می‌شد، برای جلوگیری از پشت سرهم آمدن دو حرف صدادار، یک y میانجی بین پسوند و بن قرار می‌دهیم. در آخر هم پسوند زمان و شناسه را به بن فعل اضافه می‌کنیم.
مثال:
Sen yazamazsin (تو نمی‌توانی بنویسی)
در جدول زیر می‌توانید مثال‌هایی برای هر شخص ببینید:
| من نمی‌توانم بنویسم | Ben yazamam |
| تو نمی‌توانی بشنوی | Sen duyamazsın |
| او نمی‌تواند بخواند | O okuyamaz |
| ما نمی‌توانیم شنا کنیم | Biz yüzemeyiz |
| شما نمی‌توانید نگاه کنید | Siz izleyemezsiniz |
| آنها نمی‌توانند بیایند | Onlar gelemezler |